Familiebedrijven en de DGA… Hoezo geen NOW?

De steunmaatregelen van de overheid zijn bekend. “We hebben diepe zakken!” riep de minister van Financiën enkele weken geleden. Onze premier en de minister van Sociale Zaken keken hem instemmend aan. De doventolk wist niet zo goed hoe ze “we hebben diepe zakken” moest uitbeelden, maar dat terzijde. Natuurlijk, de noodmaatregelen moeten snel worden ingevoerd. Alle begrip hiervoor. Minister Koolmees heeft ook aangegeven dat het pakket aan noodmaatregelen een ruwe diamant is, die wellicht nog wat geslepen dient te worden. Ik hoop van harte dat er bij dat slijpen ook nog even gedacht gaat worden aan de ruim vele DGA’s (directeur grootaandeelhouders) van vele duizenden familiebedrijven, de drijvende krachten achter de Nederlandse economie, die nu vergeten dreigen te worden. Ik ga daar onderstaand kort op in.

NOW, voor werknemers

De Noodmaatregel Overbrugging Werkbehoud (NOW) bepaald dat, als aan een aantal voorwaarden wordt voldaan, de overheid maximaal 90% van de loonkosten van de werknemers van een bedrijf overneemt. Maximaal 90%, want als de omzetdaling minder dan 100% is, dan zakt ook dit percentage. Allemaal vrij logisch. Het nadeel van seizoensbedrijven en de groepsbenadering laat ik hier maar even buiten beschouwing. Immers, het is een ruwe diamant, die omwille van de snelheid nu wordt ingevoerd. We wachten de eventuele aanpassingen op dat vlak rustig af.

De werknemer – DGA

Terug naar de DGA van het middelgrote familiebedrijf. De DGA is werknemer van het bedrijf. Hierin verschilt hij niet van de directeur, de manager, de productiemedewerkers en de secretaresse. Hij is gewoon werknemer en ontvangt maandelijks ook een salaris van het bedrijf waarvoor hij (vaak iets meer dan 40 uur per week) zijn stinkende best doet. Natuurlijk is het een bijzondere werknemer. Het is immers zijn bedrijf, hij is naast aandeelhouder, ook werknemer, hij is er bij gebaat dat de onderneming lekker doordraait. Niet alleen zodat het bedrijf zijn salaris kan betalen, maar belangrijker nog, het salaris van alle medewerkers kan betalen. Als het bedrijf onverhoopt, zoals nu door de coronacrisis, minder, of zelfs geheel niet draait heeft de DGA als zijnde aandeelhouder en werknemer een groot probleem. De NOW biedt hierin een (gedeeltelijke) oplossing. De NOW bepaalt namelijk dat maximaal 90% van de loonkosten door de overheid worden vergoed. Zonder deze regeling zouden veel familiebedrijven de deuren nu al kunnen sluiten.

So far so good zou je veronderstellen. Niet dus. Het bedrijf ontvangt uitsluitend een vergoeding van maximaal 90% over alle loonkosten minus het salaris van de DGA. Kortgezegd, voor de manager in loondienst met een salaris van € 5.000 bruto bedraagt de vergoeding in het kader van de NOW maximaal € 5.850 (inclusief sociale lasten, pensioenpremie, vakantiegeld en na bevoorschotting), voor een DGA met een salaris van € 5.000 bruto bedraagt de vergoeding nul, nada, noppes.

Sociale verzekeringen

Maar dat is toch logisch hoor ik de deskundigen roepen. De DGA heeft toch ook geen recht op WW als zijn bedrijf failliet gaan? Dat klopt, de DGA is in zijn algemeenheid gezegd niet sociaal verzekerd en heeft dus geen recht op een WW uitkering in geval van faillissement of anderszins. Maar de deeltijd-WW regeling gold tot 17 maart jl.  Deze regeling maakte een directe koppeling met de WW-rechten van werknemers. Om die reden kon deze WW regeling niet worden toegepast voor een DGA. Maar de deeltijd WW regeling is vervangen door de NOW regeling. Hierin is de directe koppeling met WW rechten losgelaten. Sterker nog, de NOW komt niet ten laste van de WW rechten van medewerkers. Dus indien een bedrijf gebruik maakt van de NOW regeling en derhalve de salarissen aan de medewerkers uitkeert (of ze nou in deze crisistijd werkzaamheden verrichten of niet), de werknemer zal dat nooit merken mocht hij of zij onverhoopt toch in de WW terecht komen. Hij houdt op dat moment zijn volledige recht op WW.

Conclusie

Toen de hoofdlijnen van de NOW regeling op 17 maart werden gepresenteerd konden wij dus niet anders concluderen dan dat deze regeling zou gaan gelden voor ALLE werknemers van een bedrijf. Dus ook voor de werknemer, zijnde de DGA. Tot onze grote verbazing is evenwel de DGA nu expliciet uitgezonderd van de NOW regeling en wordt de DGA dus gedwongen om zijn salaris vanuit het bedrijf te laten uitkeren ten laste van de zuur verdiende spaarcenten van het bedrijf, als die spaarcenten er überhaupt zijn. Dit druist in tegen elk rechtvaardigheidsgevoel en druist tevens in tegen alle noodmaatregelen die nu bekend zijn gemaakt, waarbij is aangegeven dat er in geen enkel geval een vermogenstoets wordt gesteld om van de regelingen gebruik te kunnen maken.

Kortom; een ruwe diamant die nog wat bijgeslepen dient te worden. Ik hoop van harte dat dit bijslijpen de honderdduizenden DGA’s in ons land iets meer brengt dan de huidige regeling aan hen doet toekomen. We wachten de ontwikkelingen af.